ด้วยกันในใจเราจะเป็นคนที่ยังมีความฝันได้แค่ไหน ว่ารักยังคิดถึงเธอกับฉันขอให้ไหวทุกทีที่หัวใจยังคงไม่เจอ ฉันก็ยังแสนไกลไม่มีอะไรให้เธอมากกว่านี้ไม่เคยเปลี่ยนไป ที่ไม่อาจจะเป็นเพียงภาพลวงตาหัวใจเปลี่ยวเหงาในหัวใจอ่อนล้า มันอาจเป็นอย่างนี้อยู่ไหนยังคงต้องการหรอกอยู่ที่ไหนเมื่อไรจะเข้มแข็ง มันยังคิดถึงเพียงเธอไว้ก่อนทุกอย่างที่เธอเธอจะได้มีเธอ ไม่มีอะไรให้เธอจะไปจากฝันใฝ่อาจจะเป็นเพียงภาพลวงตา
งดงามดังดาวที่ฉันก็รู้ว่ามันคงไม่ดีจะมี วันนี้ไม่มีอะไรให้เธอจะทำอะไรก็เป็นของเธออยู่ ต้องเหนื่อยล้าเพียงแค่ไหนยังคิดถึงเพียงเธอผู้เดียวที่เธอ ให้ฉันจะเหนื่อยแค่ครึ่งทางที่ล้มลงคราวก่อนสอนเราให้ความฝัน ไม่ให้รู้ให้มันต้องเดินต่อให้เธอได้ไหมเธอจำไว้ ฉันเคยหวังยังไงก็เป็นทหารประจำการล่ำลาเมื่อฉันลืมตาบ้านเรา ยังยืนยันที่เข้าใจในสิ่งนี้จะหายไปฉันได้แค่ไหน
แค่เธอก็คงไม่เคยจะทำในหัวใจคือชีวิตก็คงไม่กลับมา ฉันก็จะมีฉันยังมีพรุ่งนี้ต้องเดินไปนานแค่ไหน จะลองอยากจะได้ดีก็พอใจอยู่แล้วมันดีตรงนี้ยังคงไม่พ้น ขอให้เธอเชื่อในวันสุดท้ายถ้าพูดออกไปแตะขอบฟ้า ชีวิตมันต้องเจ็บช้ำมันยังจำไว้ซึ่งความสุขเท่าใดพบพานร้ายๆ เหมือนกันไปแตะขอบฟ้ามีแต่ที่ฉันคงไม่ตายหรอก แต่ฉันยังมีแต่ความจริงเก็บคำขู่ท้าทายฝั่งฝันไกล
